Kościół katolicki rozpoczął obchody Triduum Paschalnego

Kościół katolicki rozpoczął obchody Triduum Paschalnego. Teolog i filozof ksiądz profesor Jan Sochoń powiedział, że czas ten wspomina Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.

Jak przypomniał, w czasie Triduum wspomina się kolejne fazy tajemnicy zbawienia człowieka – ucztę pożegnalną Jezusa w Wieczerniku, prorocką ofiarę krzyżową, śmierć na krzyżu i wreszcie spoczynek w grobie oraz zmartwychwstanie.

Ksiądz profesor Jan Sochoń przypomniał, że wspominana w Wielki Czwartek Ostatnia wieczerza – według Ewangelii wieczerza paschalna Jezusa z apostołami – odbyła się wieczorem przed aresztowaniem Chrystusa. Jest to zarazem moment ustanowienia przez Jezusa Wieczerzy Pańskiej, który nawiązał tym samym do tradycji żydowskiej o określonym rytuale.

“Na stole było wino, jedzenie – chleb, jarzyny, barany i tak dalej. I Jezus łączy spożywanie tych potraw ze zbliżającą się własną śmiercią” – tłumaczył duchowny

Chrystus pozostawił szczególną ucztę – Eucharystię i prosił, by kapłani sprawowali ją co dnia, na Jego pamiątkę.

Wielki Czwartek to koniec Wielkiego Postu i początek Triduum Paschalnego. “Kiedyś zwany był Dniem Cierniowym. Na znak żałoby do Wielkiej Soboty milkły dzwony” – mówi Elżbieta Osińska-Kassa z Narodowego Instytutu Kultury i Dziedzictwa Wsi.

“Żeby we wsi nie panowała zupełna cisza, chłopcy biegali wokół kościoła z kołatkami. W ten sposób odstraszali złe duchy – bo kiedy zapadła cisza, to mogły się one uaktywnić. Od Wielkiego Czwartku nie można było przez sześć kolejnych dni prać kijanką, rąbać drewna, młócić i prząść” – wyjaśnia etnografka.

Na Ziemi Przemyskiej do dzisiaj zachował się zwyczaj tak zwanych judaszków, czyli palenia Judasza. Przygotowywano kukłę, która przed wschodem słońca wieszana była na drzewie. W południe osoba w roli sędziego oskarżyciela odcinała kukłę, która następnie była wleczona przez całą wieś. Na koniec palono ją i wrzucano do wody.

Zwyczaj ten przypomina obrzęd topienia Marzanny i ma korzenie w pogańskim pożegnaniu zimy. Zwalczany przez Kościół, między innymi z powodu zbyt dużej agresji uczestników, został schrystianizowany i dziś nawiązuje do zdrady ewangelicznego Judasza. Podobne zwyczaje obecne były kiedyś w całej Europie, do dziś można je spotkać w Grecji, Hiszpanii czy Austrii.